Αναρτήσεις
“Πότε θα γίνω μάνα?» ρωτούσε η Δήμητρα Παπαδοπούλου, στους Απαράδεκτους. Μια φράση που ακούγεται συχνά στα πηγαδάκια των γυναικών από κάποια ηλικία κ μετά.
Η σύγχρονη Ελληνίδα έχει ως προτεραιότητα την επαγγελματική της καταξίωση κ η σκέψη της μητρότητας είναι καλά κρυμμένη πίσω από δικαιολογίες όπως, έχω χρόνο, δεν έχω βρει τον «σωστό» άντρα, δεν έχει «ξυπνήσει» το μητρικό μου ένστικτο, κλπ. Όλα αυτά βέβαια μέχρι την ηλικία που γίνεσαι 30.
Γιατί καθώς ο χρόνος περνά, η μητρότητα μπαίνει πρώτη στην ατζέντα σου για το νέο έτος. Προσοχή όμως γιατί η ανάγκη του να «γίνω μάνα» μπορεί να σε οδηγήσει μέχρι κ σε λάθος επιλογές. Μπορεί να μην βρήκες τον «κατάλληλο» σύντροφο, αλλά έστω κ ο «καταλληλότερος» της προκειμένης στιγμής μπορεί να σου αρκεί μόνο κ μόνο για να σε κάνει μητέρα. Και μην ξεχνάμε την περίπτωση του «σωστού» συντρόφου, που όμως δεν θέλει να γίνει ακόμα «πατέρας», γιατί έχει άλλα σχέδια για τα επόμενα 5 χρόνια της ζωής του.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που έχουμε βρει τον «κατάλληλο», έχουμε την θέληση κ των δύο ταυτόχρονα!, άλλα η φύση αρνείται να ακολουθήσει?
Εκεί ξεκινά ένας άλλος αγώνας. Πρώτη επίσκεψη στο γιατρό για προγεννητικό έλεγχο που δείχνει ότι τελικά δεν είναι κ τόσο κοντά η στιγμή που θα γίνεις μάνα.
Αρχίζουν οι σκέψεις, οι ανασφάλειες, η στεναχώρια που γίνεται θλίψη, η αγανάκτηση. Η υπενθύμιση από όλους γνωστούς, φίλους, συγγενείς, ΜΜΕ, ότι ο χρόνος περνά. Πως όμως να τους κατηγορήσεις ή να θυμώσεις μαζί τους? Προσπαθούν να σε βοηθήσουν, να πουν κάτι θετικό. Δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν το θέμα. Μπερδεμένοι κ αυτοί.
Θυμήσου όμως στην ίδια θέση βρίσκονται χιλιάδες γυναίκες στην εποχή μας. Κάποιες μόνες που νιώθουν ότι ο χρόνος περνά, κάποιες άλλες παντρεμένες χρόνια κ ακόμα περιμένουν τον πελαργό, ενώ κάποιες άλλες έχουν ένα παιδάκι κ τώρα θέλουν ένα δεύτερο κ ξαφνικά όλα έγιναν δύσκολα.
Όπως μου είπε μια φίλη μου που προσπαθεί για δεύτερο παιδάκι «Νιώθω ότι πρέπει να κατακτήσω το Έβερεστ» .
Για να κατακτήσεις όμως το Έβερεστ δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται προπόνηση, υπομονή, επιμονή, συμπαραστάτες/συντρόφους δίπλα, καλούς προπονητές, κ πάνω από όλα ΟΡΑΜΑ για να κατακτήσεις την κορυφή.
Συνήθως όμως μετατρέπουμε το Όραμα σε Εφιάλτη.
Ένα ένα τα παραπάνω κ όλα μαζί συνθέτουν την νίκη. Χωρίς υπομονή δεν γίνεται τίποτα, χωρίς επιμονή δεν κατακτιέται τίποτα, ούτε κ χωρίς να είναι ενωμένοι οι σύντροφοι στο αγώνα αυτό.
Χρησιμοποίησε το διάστημα αναμονής δημιουργικά, ασχολήσου με πράγματα που μέχρι σήμερα ανέβαλες. Κάνε αλλαγές στον χώρο σου, για να σου δώσει πιο θετική ενέργεια, π.χ. βάψε με χαρούμενα χρώματα την κρεβατοκάμαρα σου.
Ξεκίνησε γυμναστήριο, τρέξιμο ή βόλτες σε μέρη που σε χαλαρώνουν κ ταυτόχρονα θα μεγαλώσουν την αυτοπεποίθησή σου.
Αντικατέστησε κάθε αρνητική σκέψη με μια θετική.
Μην μονοπωλείς τις σκέψεις σου με την εγκυμοσύνη, υπάρχουν κ άλλα πράγματα που μπορείς να σκεφτείς.
Κάνε παιχνίδι φαντασίας την κάθε συνεύρεση με τον σύντροφό σου, απολαύστε το κ οι δύο μαζί, θυμηθείτε τις πρώτες μέρες τις σχέσεις σας.
Ζητείστε από τους ειδικούς, γυναικολόγους, ψυχολόγους, να σας βοηθήσουν κ να σας στηρίξουν σαν ζευγάρι σε κάθε στάδιο της προσπάθειας.
Μίνα Χιώνη
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ—ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010
ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ & ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ
Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί πλέον μία από τις συνήθεις χρόνιες παιδικές ασθένειες, ρίζα και για πολλές άλλες χρόνιες νόσους (νευρική ανορεξία, βουλιμία) και δε θα πρέπει να παραγκωνίζεται αντιμετωπιζόμενη σαν απλή αδυναμία αυτοκυριαρχίας και λαιμαργία.
Οι ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ στην ψυχολογία του παιδιού είναι:
Συμπτώματα κατάθλιψης
Διαταραγμένη εικόνα σώματος
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Κίνδυνος διατροφικών διαταραχών (νευρική ανορεξία, βουλιμία)
Γι αυτό η διατροφή ενός παιδιού είναι κάτι που αφορά ΟΛΟΥΣ τους γονείς. Όχι μόνο στις περιπτώσεις που το παιδί είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο αλλά και γενικότερα για τη καλύτερη πνευματική, και ψυχολογική του ανάπτυξη και κυρίως την υγεία του.
Οι ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ που κάνουν ένα παιδί υπέρβαρο είναι πολλές :
• Το αίσθημα μοναξιάς που οδηγεί στην κατανάλωση τροφής για συναισθηματική ικανοποίηση.
• Η κατάθλιψη.
• Η έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που άλλοτε απολάμβαναν.
• Η συνεχείς επίκριση του εαυτού τους.
• Η αντιμετώπιση οποιασδήποτε προσπάθειά τους με απαισιοδοξία .
• Αισθήματα ματαίωσης και απόρριψης.
• Η έλλειψη ενεργητικότητας.
• Η αίσθηση θλίψης, αλλά χωρίς αιτία.
• Προβλήματα με τον ύπνο τους.
• Εμφάνιση στομαχόπονων ή πονοκεφάλων που δεν σχετίζονται με ιατρικούς παράγοντες.
• Εμφάνιση προβλημάτων στο σχολείο που προκαλούνται από αναποφασιστικότητα και δυσκολία αυτοσυγκέντρωσης.
• Άγχος απόδοσης ή γενικότερα παρουσία άγχους & στρες στη ζωή τους.
Αίτια που προκαλούν στρες στο παιδί : Το στρες χαρακτηρίζεται από την αίτια του, ως α)"εσωτερικό" π.χ. πείνα, πόνος, ευαισθησία στους θορύβους, κόπωση, έλλειψη ή κακής ποιότητας ύπνου (εφιάλτες), ερεθίσματα του περιβάλλοντος ή
β) "εξωτερικό" π.χ. αλλαγή στην οικογενειακή δομή- ένας πιθανός χωρισμός των γονιών- λογομαχίες/ βία/ επιθετικότητα άλλων- απώλεια σημαντικών προσώπων/ αντικειμένων/ ζώων- βιασύνη και αποδιοργάνωση της καθημερινής του ζωής.
Τα παιδιά τρώνε για να ανακουφιστούν, κυρίως όταν δεν κατανοούν ή δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και δεν ξέρουν πώς να τα διαχειριστούν. Η κατανάλωση τροφής σχετίζεται άμεσα με την αίσθηση ασφάλειας, ευχαρίστησης και ελέγχου.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ τα παιδιά σας:
• ΜΑΖΙ: κανονίστε να κάνετε πράγματα μαζί, σαν οικογένεια. Καθιερώστε οικογενειακές στιγμές, Κυριακάτικο οικογενειακό φαγητό, βόλτα με τα ποδήλατα, με τα πόδια δίπλα στη θάλασσα, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Δώστε το παράδειγμα για τις διατροφικές συνήθειες, τη φυσική δραστηριότητα και γενικότερα τον υγιεινό τρόπο ζωής. Γίνετε δραστήριοι ως οικογένεια. ΜΗΝ ξεχνάτε ότι η οικογένεια είναι το πρώτο πρότυπο που έχουν τα παιδιά.
• ΑΓΑΠΗ: πείτε την λέξη. Δεν αρκεί να το δείχνετε ή να το έχετε πει στο παρελθόν, ανεξάρτητα από την ηλικία & το φύλλο τους. Όταν το παιδί δεν βιώνει την αγάπη στο σπίτι του, θα νιώθει ασήμαντο, ντροπαλό, ανάξιο προσοχής, δυστυχισμένο.
• ΟΡΙΑ: θέτοντας κάποια όρια στο παιδί μαθαίνει να αξιολογεί & να βάζει προτεραιότητες στον ελεύθερο χρόνο του. Έτσι θα ανακαλύψετε αν το παιδί σας είναι αγχωμένο, ποιά πράγματα το αγχώνουν & ποιά το βοηθούν να χαλαρώσει. Βάλτε του όρια στις διατροφικές σχολικές συνήθειες, αλλά μην πιέζετε υπερβολικά, γιατί φέρνουν συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα.
• ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ: παινέψτε το παιδί σας, πείτε του μπράβο, ανταμείψτε τον κόπο του κ την προσπάθειά του. Ο έπαινος είναι αναγκαίος κ ανεκτίμητος. Τα «μικρά—θετικά» πράγματα στην σημερινή κοινωνία είναι που σπανίζουν.
• ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ – ΠΡΟΣΟΧΗ: δείξτε ότι πραγματικά καταλαβαίνετε τις ανάγκες του, τους φόβους του, τις αγωνίες του και βρείτε μαζί εναλλακτικές λύσεις. Είναι σημαντική η προσοχή που δίνουμε και δείχνουμε στο παιδί, έχει αποτέλεσμα.
• ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: μιλήστε μαζί του, με ηρεμία, χαμηλούς τόνους & κοιτώντας τα στα μάτια & όχι από ψηλά. Ο ρόλος του γονέα δεν μειώνεται, αντιθέτως κερδίζετε τον σεβασμό του. Μην το προσβάλετε μπροστά σε άλλους, μην το μειώνεται χρησιμοποιώντας υποτιμητικές λέξεις, χρησιμοποιείτε θετικές εκφράσεις ακόμα & όταν θέλετε να πείτε κάτι αρνητικό.
• ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: ενθαρρύνετε το παιδί να κάνει ομαδικά αθλήματα. Η τηλεόραση & το κομπιούτερ βοηθούν στην αύξηση της παχυσαρκίας. Είναι προτιμότερο να αθλείται από το να το μαλώνετε γιατί τρώει πολύ κ συνέχεια.
• ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ: το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει καλά με το σώμα του κ τον εαυτό του. Την πρώτη εικόνα για τον εαυτό του, την παίρνει μέσα από τα δικά σας λόγια. Παρακολουθήστε το παιδί σας και δείτε ποιά είναι η εικόνα που έχει για το σώμα του. Πως ντύνεται? Ρωτήστε αν είναι θέμα μόδας, άποψης ή κρύβει κάτι παραπάνω?
Απευθυνθείτε για συμβουλή στους ειδικούς, παιδιάτρους, ψυχολόγους, διαιτολόγους, ενδοκρινολόγους.
Μην ολιγωρείτε στο πρόβλημα.
Μίνα Χιώνη
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ—ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ
Οι ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ στην ψυχολογία του παιδιού είναι:
Συμπτώματα κατάθλιψης
Διαταραγμένη εικόνα σώματος
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Κίνδυνος διατροφικών διαταραχών (νευρική ανορεξία, βουλιμία)
Γι αυτό η διατροφή ενός παιδιού είναι κάτι που αφορά ΟΛΟΥΣ τους γονείς. Όχι μόνο στις περιπτώσεις που το παιδί είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο αλλά και γενικότερα για τη καλύτερη πνευματική, και ψυχολογική του ανάπτυξη και κυρίως την υγεία του.
Οι ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ που κάνουν ένα παιδί υπέρβαρο είναι πολλές :
• Το αίσθημα μοναξιάς που οδηγεί στην κατανάλωση τροφής για συναισθηματική ικανοποίηση.
• Η κατάθλιψη.
• Η έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που άλλοτε απολάμβαναν.
• Η συνεχείς επίκριση του εαυτού τους.
• Η αντιμετώπιση οποιασδήποτε προσπάθειά τους με απαισιοδοξία .
• Αισθήματα ματαίωσης και απόρριψης.
• Η έλλειψη ενεργητικότητας.
• Η αίσθηση θλίψης, αλλά χωρίς αιτία.
• Προβλήματα με τον ύπνο τους.
• Εμφάνιση στομαχόπονων ή πονοκεφάλων που δεν σχετίζονται με ιατρικούς παράγοντες.
• Εμφάνιση προβλημάτων στο σχολείο που προκαλούνται από αναποφασιστικότητα και δυσκολία αυτοσυγκέντρωσης.
• Άγχος απόδοσης ή γενικότερα παρουσία άγχους & στρες στη ζωή τους.
Αίτια που προκαλούν στρες στο παιδί : Το στρες χαρακτηρίζεται από την αίτια του, ως α)"εσωτερικό" π.χ. πείνα, πόνος, ευαισθησία στους θορύβους, κόπωση, έλλειψη ή κακής ποιότητας ύπνου (εφιάλτες), ερεθίσματα του περιβάλλοντος ή
β) "εξωτερικό" π.χ. αλλαγή στην οικογενειακή δομή- ένας πιθανός χωρισμός των γονιών- λογομαχίες/ βία/ επιθετικότητα άλλων- απώλεια σημαντικών προσώπων/ αντικειμένων/ ζώων- βιασύνη και αποδιοργάνωση της καθημερινής του ζωής.
Τα παιδιά τρώνε για να ανακουφιστούν, κυρίως όταν δεν κατανοούν ή δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματα τους και δεν ξέρουν πώς να τα διαχειριστούν. Η κατανάλωση τροφής σχετίζεται άμεσα με την αίσθηση ασφάλειας, ευχαρίστησης και ελέγχου.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ τα παιδιά σας:
• ΜΑΖΙ: κανονίστε να κάνετε πράγματα μαζί, σαν οικογένεια. Καθιερώστε οικογενειακές στιγμές, Κυριακάτικο οικογενειακό φαγητό, βόλτα με τα ποδήλατα, με τα πόδια δίπλα στη θάλασσα, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Δώστε το παράδειγμα για τις διατροφικές συνήθειες, τη φυσική δραστηριότητα και γενικότερα τον υγιεινό τρόπο ζωής. Γίνετε δραστήριοι ως οικογένεια. ΜΗΝ ξεχνάτε ότι η οικογένεια είναι το πρώτο πρότυπο που έχουν τα παιδιά.
• ΑΓΑΠΗ: πείτε την λέξη. Δεν αρκεί να το δείχνετε ή να το έχετε πει στο παρελθόν, ανεξάρτητα από την ηλικία & το φύλλο τους. Όταν το παιδί δεν βιώνει την αγάπη στο σπίτι του, θα νιώθει ασήμαντο, ντροπαλό, ανάξιο προσοχής, δυστυχισμένο.
• ΟΡΙΑ: θέτοντας κάποια όρια στο παιδί μαθαίνει να αξιολογεί & να βάζει προτεραιότητες στον ελεύθερο χρόνο του. Έτσι θα ανακαλύψετε αν το παιδί σας είναι αγχωμένο, ποιά πράγματα το αγχώνουν & ποιά το βοηθούν να χαλαρώσει. Βάλτε του όρια στις διατροφικές σχολικές συνήθειες, αλλά μην πιέζετε υπερβολικά, γιατί φέρνουν συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα.
• ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ: παινέψτε το παιδί σας, πείτε του μπράβο, ανταμείψτε τον κόπο του κ την προσπάθειά του. Ο έπαινος είναι αναγκαίος κ ανεκτίμητος. Τα «μικρά—θετικά» πράγματα στην σημερινή κοινωνία είναι που σπανίζουν.
• ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ – ΠΡΟΣΟΧΗ: δείξτε ότι πραγματικά καταλαβαίνετε τις ανάγκες του, τους φόβους του, τις αγωνίες του και βρείτε μαζί εναλλακτικές λύσεις. Είναι σημαντική η προσοχή που δίνουμε και δείχνουμε στο παιδί, έχει αποτέλεσμα.
• ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: μιλήστε μαζί του, με ηρεμία, χαμηλούς τόνους & κοιτώντας τα στα μάτια & όχι από ψηλά. Ο ρόλος του γονέα δεν μειώνεται, αντιθέτως κερδίζετε τον σεβασμό του. Μην το προσβάλετε μπροστά σε άλλους, μην το μειώνεται χρησιμοποιώντας υποτιμητικές λέξεις, χρησιμοποιείτε θετικές εκφράσεις ακόμα & όταν θέλετε να πείτε κάτι αρνητικό.
• ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ: ενθαρρύνετε το παιδί να κάνει ομαδικά αθλήματα. Η τηλεόραση & το κομπιούτερ βοηθούν στην αύξηση της παχυσαρκίας. Είναι προτιμότερο να αθλείται από το να το μαλώνετε γιατί τρώει πολύ κ συνέχεια.
• ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ: το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει καλά με το σώμα του κ τον εαυτό του. Την πρώτη εικόνα για τον εαυτό του, την παίρνει μέσα από τα δικά σας λόγια. Παρακολουθήστε το παιδί σας και δείτε ποιά είναι η εικόνα που έχει για το σώμα του. Πως ντύνεται? Ρωτήστε αν είναι θέμα μόδας, άποψης ή κρύβει κάτι παραπάνω?
Απευθυνθείτε για συμβουλή στους ειδικούς, παιδιάτρους, ψυχολόγους, διαιτολόγους, ενδοκρινολόγους.
Μην ολιγωρείτε στο πρόβλημα.
Μίνα Χιώνη
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ—ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
