Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

“Πότε θα γίνω μάνα?»

“Πότε θα γίνω μάνα?» ρωτούσε η Δήμητρα Παπαδοπούλου, στους Απαράδεκτους. Μια φράση που ακούγεται συχνά στα πηγαδάκια των γυναικών από κάποια ηλικία κ μετά.

Η σύγχρονη Ελληνίδα έχει ως προτεραιότητα την επαγγελματική της καταξίωση κ η σκέψη της μητρότητας είναι καλά κρυμμένη πίσω από δικαιολογίες όπως, έχω χρόνο, δεν έχω βρει τον «σωστό» άντρα, δεν έχει «ξυπνήσει» το μητρικό μου ένστικτο, κλπ. Όλα αυτά βέβαια μέχρι την ηλικία που γίνεσαι 30.

Γιατί καθώς ο χρόνος περνά, η μητρότητα μπαίνει πρώτη στην ατζέντα σου για το νέο έτος. Προσοχή όμως γιατί η ανάγκη του να «γίνω μάνα» μπορεί να σε οδηγήσει μέχρι κ σε λάθος επιλογές. Μπορεί να μην βρήκες τον «κατάλληλο» σύντροφο, αλλά έστω κ ο «καταλληλότερος» της προκειμένης στιγμής μπορεί να σου αρκεί μόνο κ μόνο για να σε κάνει μητέρα. Και μην ξεχνάμε την περίπτωση του «σωστού» συντρόφου, που όμως δεν θέλει να γίνει ακόμα «πατέρας», γιατί έχει άλλα σχέδια για τα επόμενα 5 χρόνια της ζωής του.

Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που έχουμε βρει τον «κατάλληλο», έχουμε την θέληση κ των δύο ταυτόχρονα!, άλλα η φύση αρνείται να ακολουθήσει?

Εκεί ξεκινά ένας άλλος αγώνας. Πρώτη επίσκεψη στο γιατρό για προγεννητικό έλεγχο που δείχνει ότι τελικά δεν είναι κ τόσο κοντά η στιγμή που θα γίνεις μάνα.

Αρχίζουν οι σκέψεις, οι ανασφάλειες, η στεναχώρια που γίνεται θλίψη, η αγανάκτηση. Η υπενθύμιση από όλους γνωστούς, φίλους, συγγενείς, ΜΜΕ, ότι ο χρόνος περνά. Πως όμως να τους κατηγορήσεις ή να θυμώσεις μαζί τους? Προσπαθούν να σε βοηθήσουν, να πουν κάτι θετικό. Δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν το θέμα. Μπερδεμένοι κ αυτοί.
Θυμήσου όμως στην ίδια θέση βρίσκονται χιλιάδες γυναίκες στην εποχή μας. Κάποιες μόνες που νιώθουν ότι ο χρόνος περνά, κάποιες άλλες παντρεμένες χρόνια κ ακόμα περιμένουν τον πελαργό, ενώ κάποιες άλλες έχουν ένα παιδάκι κ τώρα θέλουν ένα δεύτερο κ ξαφνικά όλα έγιναν δύσκολα.

Όπως μου είπε μια φίλη μου που προσπαθεί για δεύτερο παιδάκι «Νιώθω ότι πρέπει να κατακτήσω το Έβερεστ» .

Για να κατακτήσεις όμως το Έβερεστ δεν γίνεται από την μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται προπόνηση, υπομονή, επιμονή, συμπαραστάτες/συντρόφους δίπλα, καλούς προπονητές, κ πάνω από όλα ΟΡΑΜΑ για να κατακτήσεις την κορυφή.

Συνήθως όμως μετατρέπουμε το Όραμα σε Εφιάλτη.

Ένα ένα τα παραπάνω κ όλα μαζί συνθέτουν την νίκη. Χωρίς υπομονή δεν γίνεται τίποτα, χωρίς επιμονή δεν κατακτιέται τίποτα, ούτε κ χωρίς να είναι ενωμένοι οι σύντροφοι στο αγώνα αυτό.

 Χρησιμοποίησε το διάστημα αναμονής δημιουργικά, ασχολήσου με πράγματα που μέχρι σήμερα ανέβαλες. Κάνε αλλαγές στον χώρο σου, για να σου δώσει πιο θετική ενέργεια, π.χ. βάψε με χαρούμενα χρώματα την κρεβατοκάμαρα σου.

 Ξεκίνησε γυμναστήριο, τρέξιμο ή βόλτες σε μέρη που σε χαλαρώνουν κ ταυτόχρονα θα μεγαλώσουν την αυτοπεποίθησή σου.

 Αντικατέστησε κάθε αρνητική σκέψη με μια θετική.

 Μην μονοπωλείς τις σκέψεις σου με την εγκυμοσύνη, υπάρχουν κ άλλα πράγματα που μπορείς να σκεφτείς.

 Κάνε παιχνίδι φαντασίας την κάθε συνεύρεση με τον σύντροφό σου, απολαύστε το κ οι δύο μαζί, θυμηθείτε τις πρώτες μέρες τις σχέσεις σας.

 Ζητείστε από τους ειδικούς, γυναικολόγους, ψυχολόγους, να σας βοηθήσουν κ να σας στηρίξουν σαν ζευγάρι σε κάθε στάδιο της προσπάθειας.

Μίνα Χιώνη
ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ—ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου